به نقل از «فرارو»

پشت پرده کاهش باروری مردان

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۵۱۲۸۳

فرارو- "جیمز دسوزا" یک معلم دبیرستان هجده ماه پس از آنکه با همسرش برای فرزنددار شدن تلاش می‌کردند، تحت آزمایش باروری قرار گرفت.  یک مشکل وجود داشت: مورفولوژی (ریخت شناسی) اسپرم‌های او صفر بود بدان معنا که هیچ یک از اسپرم‌هایش به درستی تشکیل نشده بودند.

به گزارش فرارو به نقل از نیواستیتسمن، دسوزا در میانه دهه سوم عمرش قرار داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او از تناسب اندام و وضعیت جسمانی سالم برخوردار بود. او سیگار نمی‌کشید. دسوزا اکنون ناراحت است و می‌گوید مردانی که دچار ناباروری هستند مردانگی‌شان زیر سوال می‌رود.

واقعیت آن است که ناباروری مردان علاوه بر آن که از سوی جامعه نادیده گرفته می‌شود اغلب از سوی کلینیک‌های باروری که عموما برای زنان طراحی شده‌اند نیز چندان مورد بررسی قرار نمی‌گیرد. با این وجود، محققان برای دهه‌های متمادی هشدار داده‌اند که این موضوع یک معضل رو به رشد است.

در سال ۱۹۹۲ میلادی مجله پزشکی بریتانیا نتایج اولین تجزیه و تحلیل گسترده را منتشر کرد که نشان می‌داد تعداد اسپرم‌ها طی مدت نیم قرن بیش از ۴۰ درصد کاهش یافته است. جدیدترین، بزرگترین و جهانی‌ترین تجزیه و تحلیل در دسترس از مطالعات صورت گرفته تا به امروز که در نشریه Human Reproduction در سال ۲۰۲۲ میلادی منتشر شد نشان می‌داد میانگین تعداد اسپرم از اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی تاکنون ۶۲ درصد کاهش یافته و میانگین غلظت اسپرم بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته و به ۴۹ میلیون در هر میلی لیتر رسیده است.

به نظر می‌رسد کاهش سال به سال کیفیت اسپرم از سال ۲۰۰۰ میلادی تسریع شده است. دانشمندان بر این باورند زمانی که غلظت اسپرم به کم‌تر از ۴۰ میلیون در هر میلی لیتر می‌رسد باروری مردان تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

"شانا سوان" اپیدمیولوژیست در نیویورک و یکی از نویسندگان مقاله مذکور در نیویورک هشدار داده که کاهش تعداد اسپرم‌ها بقای انسان را به خطر می‌اندازد. او می‌گویید شاید در ظاهر سناریویی تخیلی به نظر برسد، اما فرض کنید با فرزندان مردانی روبرو باشیم که در آنان شمارش اسپرم به سمت صفر میل پیدا می‌کند آن زمان چه خواهد شد؟ او واکنش عمومی به یافته‌های خود را با نحوه استقبال افکار عمومی از شواهد گرمایش جهانی در ۴۰ سال پیش مقایسه کرد یعنی وضعیتی که علیرغم پوشش رسانه‌ای آن موضوع پیامد‌های آن یا رد شده یا نادیده گرفته می‌شوند.

سوان در دهه ۱۹۸۰ به نقشی که ممکن است سموم محیطی در سلامت باروری ایفا کنند علاقمند شده بود. او زمانی که مجموعه‌ای از سقط جنین‌های رخ داده در کالیفرنیا را بررسی کرد دریافته بود که این موضوع با زباله‌های سمی یک کارخانه نیمه هادی که به منبع آب نشت کرده بود در ارتباط است. انواع مختلف سازوکار‌ها برای کاهش تعداد اسپرم مردان وجود دارند از سبک زندگی مدرن (سیگار، استرس، رژیم غذایی مناسب و لباس زیر تنگ) گرفته تا تغییرات در طول رشد جنین پسر. نتیجه یک مطالعه نشان داد استرس مادر در دوران بارداری باعث می‌شود فرزند پسرش سالیان بعد، اسپرم با کیفیت پایین‌تری داشته باشد.

با این وجود، سوان توجه ویژه‌ای به نقش دسته‌ای از مواد شیمیایی ساخته دست بشر به نام مختل کننده‌های غدد درون ریز دارد که در زندگی مدرن در همه جا یافت می‌شوند. این مواد با حداقل مقررات و آزمایش ایمنی اکنون در پلاستیک‌ها و لوازم آرایشی و مواد غذایی ما تقریبا در همه جا قابل دسترسی هستند. دانشمندان دریافته اند که حتی در گرینلند دورافتاده بافت چربی برخی از خرس‌های قطبی حاوی پلی کلره بی فنیل (PCB) است یک ماده شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز که دو دهه پیش در بریتانیا ممنوع اعلام شد. آن خرس‌ها سطح تستوسترون و هم چنین آلت تناسلی و بیضه‌های کوچک‌تری داشتند.

مشکل این است که ارتباط بین تعداد اسپرم و باروری پیچیده می‌باشد: تعداد اسپرم مرد در طول زندگی او به دلایل قابل پیش بینی و دلایل ناشناخته بسیار متفاوت است. چنین نوساناتی طبیعی هستند. با این وجود، دانشمندان متکی به این فرضیه هستند که تعداد اسپرم‌ها در حال کاهش هستند و فرصت‌هایی را برای پرداختن به پرسش‌های مهم‌تر از دست می‌دهند. برای مثال، ما هنوز نمی‌دانیم ناباروری مردان دقیقا تا چه اندازه شایع است یا آن که میانگین تعداد اسپرم در کشور‌های مختلف چه میزان است.

علاوه بر این، مواردی برای یادگیری در مورد ارتباط آشکار بین باروری ضعیف و سلامت عمومی مردان وجود دارد. نتیجه مطالعه‌ای نشان داد که داشتن اسپرم بی کیفیت احتمال مرگ مردان را بیش از دو برابر افزایش می‌دهد. هم چنین، اسپرم بی کیفیت با افزایش خطر ابتلا بیماری قلبی، دیابت و سایر شرایط تهدید کننده زندگی مرتبط است، اما محققان به طور کامل دلیل آن را نمی‌دانند. پیسی می‌گوید موضوع دیگر آن است که در دهه‌های اخیر افزایش نرخ سرطان بیضه و هم چنین افزایش شرایط مادرزادی وجود داشته است مانند کریپتورکیدیسم که در آن، بیضه‌ها به درستی پایین نمی‌آیند.

در پاییز ۲۰۲۰ میلادی زمانی که "جیمز دسوزا" و همسرش به فکر رحم جایگزین بودند تشخیص داده شد که او به سرطان بیضه مبتلا است. تقریبا یک دهه از زمانی که آنان تلاش برای بچه دار شدن را شروع کرده بودند می‌گذشت. دسوزا در زمان ابتلا به بیماری در اواسط دهه چهارم عمر خود قرار داشت. او به جز خستگی شدید در پایان ترم تابستانی و تورم بیضه که باعث شد به ملاقات پزشک عمومی برود هیچ گلایه عمده‌ای از وضعیت سلامتی اش نداشت.

پزشک به او گفت که میزان سرطان بیضه در میان مردانی که مشکلات باروری دارند بیشتر است. پزشکان پیش از این چنین موضوعی را به او نگفته بودند. یکی از اولین افرادی که متوجه ارتباط آشکار بین کاهش کیفیت اسپرم و افزایش نرخ سرطان بیضه شد "نیلز اسکاکبائک" متخصص اطفال دانمارکی بود. او در اوایل دهه هفتاد میلادی نمونه برداری‌هایی را روی مردان ناباروری انجام داد که متعاقبا به سرطان مبتلا شدند و متوجه شد که سلول‌های زایای غیرطبیعی (سلول‌هایی که اسپرم تولید می‌کنند) که از بدو تولد فرد وجود دارند پیش ساز سرطان سلول‌های زایای بیضه شایع‌ترین سرطان در میان مردان ۱۵ تا ۴۹ ساله هستند.

نرخ سرطان سلول زایای بیضه برای چندین دهه در حال افزایش بوده است. اسکاکبائک به این نتیجه رسید که عاملی باعث اختلال در رشد مردانه جنین در رحم و سبب افزایش نرخ سرطان بیضه و هم چنین باعث کاهش تعداد اسپرم و افزایش کریپتورکیدیسم شده است. او اشاره کرد که مردان دانمارکی تعداد اسپرم کم‌تر و میزان ابتلا به سرطان بیضه بالاتری در مقایسه با مردان فنلاندی در کشور همسایه شان داشتند. او به این نتیجه رسید که شاید بتوان گفت علت آن است که دانمارک صنعتی‌تر و آلوده‌تر از فنلاند می‌باشد.

چالش‌های عملی و اخلاقی بزرگی در مورد مطالعه رشد جنین وجود دارند. از نظر اخلاقی نمی‌توان زنان باردار را برای آزمایش در معرض مواد شیمیایی بالقوه سمی در آزمایشگاه قرار داد. هم چنین، باید دریافت که اگر مواد شیمیایی محیطی مقصر اصلی هستند آیا ترکیبی از چندین مواد شیمیایی مقصر هستند یا یک عامل در میان آن مواد مقصر می‌باشد. در نتیجه، مطالعات جمعیتی برای فهم پاسخ این پرسش باید برای چندین دهه ادامه یابد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل باروری مردان مواد شیمیایی تعداد اسپرم سرطان بیضه نرخ سرطان اسپرم ها هم چنین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۱۲۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل سیل بی‌سابقه دبی؛ تغییرات آب و هوایی یا باروری ابرها؟

بارور سازی ابر‌ها کاری است که نه‌تنها دبی، بلکه بسیاری از کشور‌ها از آن برای کنترل آب‌وهوا استفاده می‌کنند. از اوایل دهه ۱۹۹۰، امارات متحده عربی از روش بارورسازی ابر‌ها استفاده کرده تا بارش را در مکان‌هایی که در غیر این صورت باران وجود نداشته باشد، آغاز کند.

به گزارش ایسنا، اگرچه مرتبط دانستن این روش بحث برانگیز و سیل ناگهانی در دبی آسان است، اما کارشناسان می‌گویند بعید است که این دو به هم مرتبط باشند.

در واقع، دبی تنها جایی در جهان نیست که بارورسازی ابر‌ها را انجام می‌دهد. این روش در کشور‌هایی از جمله ایالات متحده، فرانسه و استرالیا به طور گسترده استفاده می‌شود.

با این حال، این روش بدون خطرات بالقوه نیست و کارشناسان هشدار می‌دهند که بارورسازی ابر‌ها می‌تواند «تأثیرات فاجعه‌باری» ایجاد کند.

بارورسازی ابر‌ها چیست؟

اگرچه که ممکن است بارورسازی ابر‌ها روشی آینده‌نگرانه به نظر برسد، این روش در واقع بیش از ۸۰ سال پیش توسعه یافته است.

محققانی که برای شرکت جنرال الکتریک کار می‌کردند در حال انجام آزمایشاتی در مورد چگونگی تشکیل ابر‌ها در آزمایشگاه بودند که یک اثر غیرعادی را کشف کردند.

آن دریافتند زمانی که بخار آب بین ۱۴ درجه فارنهایت (۱۰- درجه سانتیگراد) تا ۲۳ درجه فارنهایت (۵- درجه سانتیگراد) خنک شود، لزوما بلور‌های یخ تشکیل نمی‌دهد. اما زمانی که محققان پودر ریز یدید نقره که یک ماده شیمیایی مورد استفاده در عکاسی است را به آن ترکیب اضافه کردند، از یخ زدن فوری بخار آب شگفت‌زده شدند. علت آن این است که بخار آب به خودی خود نمی‌تواند بلور ایجاد کند و به چیزی نیاز دارد تا یک «هسته» تشکیل دهد تا در اطراف بلور تشکیل شود.

در ابر‌های طبیعی، این «هسته‌ها» ممکن است توسط باکتری‌ها یا ذرات ریز گرد و غبار ایجاد شوند، اما دانشمندان اکنون راهی برای ایجاد مصنوعی آن‌ها پیدا کرده‌اند. بارورسازی ابر‌ها با اعمال این روش بر روی ابر‌های طبیعی انجام می‌شود.

یدید نقره یا نمک خوراکی به ابر‌ها تزریق می‌شود که باعث می‌شود بخار آب به سرعت بلور‌های یخ را تشکیل دهد. با رشد بلور‌های یخ، در نهایت آنقدر بزرگ می‌شوند که بسته به آب و هوا به صورت برف یا باران از ابر می‌ریزند.

یوهان ژاک (Johan Jaques)، کارشناس ارشد هواشناسی می‌گوید: بارورسازی ابر‌ها روشی است که هدف آن تشویق بارش باران یا برف در یک منطقه خاص با وارد کردن مواد شیمیایی مانند یدید نقره یا ذرات سدیم در ابر‌ها است.

این ذرات هسته‌های اضافی را فراهم می‌کنند که منجر به افزایش و تسریع شکل‌گیری بارش می‌شود. این کار یا با رهاسازی مواد شیمیایی از زمین، تزریق مستقیم آن‌ها از هواپیما، یا شلیک آن‌ها به ابر‌ها با استفاده از موشک یا گلوله انجام می‌شود.

در کجا از بارورسازی ابر‌ها استفاده شده است؟

بارورسازی ابر‌ها در حدود ۵۰ کشور مختلف استفاده شده است.

امارات متحده عربی از دهه ۱۹۹۰ یک برنامه پیچیده بارورسازی ابر‌ها را اجرا کرده است، که تخمین زده می‌شود سالانه ۱۰۰۰ ساعت ماموریت باروری را انجام دهد.

اما این عمل به امارات متحده عربی بسیار خشک محدود نمی‌شود. به عنوان مثال، ایالات متحده دارای سابقه بسیار طولانی در مأموریت‌های باروری ابر‌ها است که در سال ۱۹۴۷ با عملیات سیروس آغاز شد.

در طول این ماموریت، ارتش ایالات متحده نزدیک به ۲۰۰ پوند (۹۰ کیلوگرم) یخ خشک را در یک طوفان در سواحل فلوریدا ریختند.

تحقیقات در طول دهه ۱۹۶۰ با پروژه اسکای‌واتر Skywater که هدف آن تقویت منابع آب در ایالات غربی بود، ادامه یافت. اگرچه بودجه فدرال در طول دهه ۱۹۸۰ پایان یافت، اما بارورسازی ابر‌ها بار دیگر در حال ظهور است.

در سال ۲۰۱۸، وایومینگ، یوتا و کلرادو برای تأمین مالی مأموریت‌های بارورسازی ابر، توافق‌نامه‌ای برای اشتراک هزینه‌ها امضا کردند.

ایالت‌های رود کلرادو بایس هر سال حدود ۱.۵ میلیون دلار (۱.۲ میلیون پوند) برای افزایش بارندگی در توافقنامه‌ای که تا سال ۲۰۲۶ تمدید می‌شود، پرداخت می‌کنند.

در استرالیا، آزمایش‌های باروری ابر‌ها در سال ۱۹۴۷ آغاز شد و تا به امروز ادامه یافته است. در سال ۲۰۰۶، دولت کوئینزلند ۷.۶ میلیون دلار استرالیا (۳.۹۲ میلیون پوند) در پروژه‌ای برای ارزیابی اثربخشی بارورسازی ابر‌ها بر روی ایالت سرمایه‌گذاری کرد.

در آن زمان نخست وزیر پیتر بیتی گفت: بارورسازی ابر‌ها بعید است که ابزار مفیدی در سراسر کشور باشد، اما می‌تواند به افزایش بارندگی در مناطق خاص کمک کند.

امروزه، شرکت Snowy Hydro Limited از این روش برای افزایش بارش برف در منطقه‌ای به مساحت ۸۱۴ مایل مربع (۲۱۱۰ کیلومتر مربع) از کوه‌های برفی استفاده می‌کند. با این حال، این چین است که پرکارترین مدافع فناوری تغییر آب و هوا است.

برای سال‌ها، اداره اصلاح آب و هوا از بارورسازی ابر‌ها برای پایان دادن به خشکسالی، مبارزه با آتش‌سوزی جنگل‌ها و اجتناب از باران در طول رژه‌های نظامی استفاده کرده است.

طبق گزارش روزنامه دولتی، The People's Daily، چین تنها بین ماه‌های ژوئن تا نوامبر سال ۲۰۲۲، ۲۴۱ پرواز و ۱۵ هزار موشک برای پیشبرد این پروژه پرتاب کرده است. بر اساس گزارش‌ها، این کار منجر به «۸.۵۶ میلیارد تن بارندگی اضافه» در حوضه رودخانه یانگ تسه شده است.

مهم‌تر از همه، چین به شدت از بارورسازی ابر‌ها استفاده کرد تا اطمینان حاصل کند که باران مزاحم بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن نمی‌شود. این روش فقط برای تقویت بارش استفاده نمی‌شود و کشور‌هایی مانند اسپانیا، فرانسه و آلمان، عمدتا برای جلوگیری از تگرگ از آن استفاده می‌کنند.

اگر این تگرگ‌ها بدون تغییر باقی بمانند، می‌توانند به اندازه توپ‌های گلف رشد کنند و تصور می‌شود که ۰.۵ میلیارد یورو خسارت به محصولات کشاورزی وارد کنند. کشور‌های دیگری مانند مالزی حتی بارورسازی ابر‌ها را به عنوان روشی برای پاکسازی مه یا دود در اطراف فرودگاه‌ها و شهر‌های بزرگ آزمایش کرده‌اند.

چرا این موضوع بحث برانگیز است؟

بسیاری با عمل باروری ابر‌ها مخالف هستند و اکثر این مخالفت‌ها به دلیل نگرانی در مورد سیل ناگهانی است.

از صبح روز دوشنبه تا پایان روز سه‌شنبه، در دبی بیش از ۵.۹ اینچ (۱۵ سانتی‌متر) باران باریده است.

میانگین بارندگی در فرودگاه بین‌المللی دبی در سال به ۳.۷۳ اینچ (۹.۴ سانتی‌متر) می‌رسد، به این معنی که این کشور در ۲۴ ساعت به اندازه یک سال و نیم بارندگی داشته است.

با این حال، دکتر فریدریک اتو (Friederike Otto)، یک متخصص برجسته در آب و هوا از امپریال کالج لندن، می‌گوید که باروری ابر‌ها باعث این مشکل نبوده است.

دکتر اتو می‌گوید: بارورسازی ابر‌ها نمی‌تواند چنین بارانی تولید کند. در این فرآیند به ابری نیاز دارید که نزدیک به تشکیل باران باشد تا بتوان آن را تحریک به بارش کرد. فقط یک ابر موجود اصلاح می‌شود و باز هم، نمی‌توان یک ابر کوچک را فقط از طریق بارور شدن به یک طوفان تندری بزرگ تبدیل کرد.

دکتر اتو می‌گوید نگرانی بزرگ‌تر این است که بارورسازی ابر‌ها که به‌عنوان جایگزینی برای اقدام مؤثر بر تغییرات آب‌وهوایی استفاده شود. تغییراتی که خود دلیل واقعی شدیدتر شدن باران هستند. اگر انسان‌ها به سوزاندن نفت، گاز و زغال سنگ ادامه دهند، آب و هوا به گرم شدن ادامه می‌دهد، بارندگی همچنان شدیدتر می‌شود و مردم همچنان جان خود را در سیل از دست می‌دهند.

با این حال، دیگران تاکید می‌کنند که بارور شدن ابر‌ها ممکن است خطراتی را به همراه داشته باشد، زیرا اطلاعات کمی در مورد اثرات آن وجود دارد.

ژاک می‌گوید: ما کنترل کمی بر عواقب پس از بارور شدن ابر‌ها داریم بنابراین تصور کمی وجود دارد که دقیقا کجا باران می‌بارد. او توضیح می‌دهد که این می‌تواند منجر به بارش شدید باران در برخی مناطق شود در حالی که برخی دیگر در خشکسالی باقی می‌مانند. در نهایت این می‌تواند منجر به تشدید درگیری‌های منطقه‌ای شود، زیرا کشور‌ها دیگران را به «دزدیدن» باران متهم می‌کنند.

ژاک افزود: تداخل در کار آب و هوا انواع سؤالات اخلاقی را ایجاد می‌کند، زیرا تغییر آب و هوا در یک کشور می‌تواند منجر به تأثیرات فاجعه آمیز در کشور دیگر شود، زیرا آب و هوا مرز‌های مشخص را به رسمیت نمی‌شناسد.

اگر مراقب نباشیم، استفاده بی‌رویه از این فناوری می‌تواند به بی‌ثباتی‌های دیپلماتیک با کشور‌های همسایه منجر شود.